Sygnet herbowy z onyksem dwubarwnym, Praga 1872-1922, Złoto 580

W złotniczych pracowniach Pragi przełomu XIX i XX wieku powstawały nie tylko ozdoby, lecz także insygnia statusu – osobiste, heraldyczne pieczęcie przetworzone w formę noszoną codziennie na palcu. Ten sygnet, wykonany w złocie próby 580, nosi ślady warsztatów działających w obrębie Monarchii Austro-Węgierskiej w okresie 1872–1922.

W centrum umieszczono dwubarwny onyks – kamień, którego naturalne warstwowanie pozwoliło na stworzenie niezwykle kontrastowego intaglio. Herb, choć uproszczony, z łatwością przywodzi na myśl klejnoty heraldyczne rodu Szembek – widoczny jest wyraźny kontur kozła w wykroku, zwróconego heraldycznie w prawo, a powyżej korona szlachecka wieńcząca tarczę, z której wyrastają strusie pióra.

Takie sygnety były nie tylko oznaką przynależności rodowej, ale również narzędziem codziennego użytku – intaglio służyło do odciskania lakowych pieczęci na korespondencji. Dziś to nie tylko unikalny przedmiot kolekcjonerski, ale również namacalny dokument dawnego porządku społecznego.

Powierzchnia złota zachowała delikatne mikrorysy, świadczące o ponad stuletniej historii użytkowania – jakby przez te ślady można było odczytać dyskretne sygnały minionych dekad. Ta subtelna patyna autentyczności nie została usunięta – zachowano ją jako część tożsamości obiektu.