Sygnet ze szkłem kobaltowym, lata 40-50 XX w., Złoto 585

Wykuty w czasach powojennej rekonstrukcji, ten sygnet stanowi wyrazisty przykład biżuterii męskiej z okresu lat 40. i 50. XX wieku. 

Sygnet wykonano ze złota o próbie 0,585, charakterystycznej dla złotnictwa Europy Wschodniej i Środkowej w połowie XX wieku. Główne miejsce zajmuje szkło kobaltowe – materiał o głębokiej, niemal aksamitnej barwie, który doskonale imituje szlachetny szafir. Jego intensywny kolor przykuwa wzrok, a oktagonalny szlif nadaje powierzchni szlachetnej, architektonicznej formy – z wyraźnie zaznaczonymi fasetami, które pięknie odbijają światło.

Kamień został osadzony w otwartej oprawie bocznej, w której mocowania obejmują jedynie jego dłuższe krawędzie. Ścięte naroża pozostają odsłonięte, co pozwala lepiej podziwiać architektoniczny charakter oktagonalnego szlifu i podkreśla surową elegancję formy. Taki sposób oprawy to nie tylko wybór estetyczny – to także subtelna gra światłem, które może swobodnie przenikać przez szkło i wydobywać jego głębię.

Szczególną uwagę przyciąga dekoracja boków szyny – precyzyjnie grawerowane wzory przypominają motywy architektoniczne i florystyczne, łącząc geometryczną dyscyplinę z finezją rzemieślnika. Ornamenty nie są jedynie dekoracją – to echo tamtej epoki, w której nawet użytkowy przedmiot nosił w sobie ślad artyzmu.

Po II wojnie światowej sygnety tego typu zyskały popularność jako symbole niezależności i odbudowanej pozycji społecznej. Mimo ograniczeń materiałowych, twórcy znajdowali sposoby, by łączyć szlachetne kruszce ze szkłem barwionym, osiągając imponujące efekty wizualne – jednocześnie dostępne i luksusowe.

To sygnet, który mógł należeć do urzędnika, lekarza, oficera – kogoś, kto cenił siłę wyrazu i klarowność formy. Dziś, kilkadziesiąt lat później, pozostaje świadectwem doskonałego rzemiosła i ponadczasowego smaku.