Pierścionek z brylantem, ZSRR Kijów 1971 r., Złoto Różowe 585

W latach 70. XX wieku, w Kijowie – mieście, które w tamtym okresie było jednym z ważniejszych ośrodków artystycznych Związku Radzieckiego – powstał ten wyjątkowy pierścionek, będący doskonałym przykładem subtelnej elegancji wschodnioeuropejskiej złotniczej szkoły epoki późnego modernizmu.

Centralnym punktem kompozycji jest diament o masie 0,27 ct, czystości SI1 i barwie G – kamień, który mimo niewielkich inkluzji zachowuje znakomitą brylancję i świetlistość. Osadzony został w tak zwanym "butter setting", czyli oprawie przypominającej kształtem rozchylone płatki masła – forma ta, choć rzadziej spotykana, zyskała uznanie w drugiej połowie XX wieku ze względu na swoje właściwości optyczne: pogłębia połysk kamienia, jednocześnie subtelnie go chroniąc i nie zakłócając jego proporcji.

To nietypowe mocowanie sprawia, że diament zdaje się niemal unosić nad obrączką, jednocześnie dobrze wpisując się w estetykę epoki – funkcjonalną, lecz niepozbawioną dekoracyjnego sznytu. Sama szyna pierścionka wykonana jest z ciepłego złota, lekko zwęża się ku centralnemu kamieniowi, co wzmacnia optyczne skupienie uwagi na brylancie.

Biżuteria z lat 70. w krajach bloku wschodniego, w tym także w Związku Radzieckim, była odpowiedzią na niedobory materiałowe i ideowe. Zamiast ekstrawagancji – skupienie na jakości wykonania i geometrycznej prostocie, zamiast zbytku – umiarkowany luksus dla klasy średniej. W ten sposób powstały pierścionki jak ten – symboliczne, trwałe, ponadczasowe.

To przedmiot, który łączy w sobie dyskretną urodę z techniczną finezją, rzadką dziś już formę mocowania kamienia oraz historię regionu, który – mimo ograniczeń – potrafił tworzyć rzeczy wybitne.