Pierścionek z różowymi kamieniami i diamentami inpirowany stylem georgiańskim, Złoto 585

W pierścionku tym zaklęto ducha epoki georgiańskiej – czasu, gdy jubilerstwo służyło nie tylko zdobieniu, lecz było formą opowieści o statusie, uczuciach i wyrafinowanym guście. Choć powstał w drugiej połowie XX wieku, celowo poddano go procesowi postarzania – zarówno w zakresie wykończenia metalu, jak i doboru kamieni – aby oddać wrażenie autentycznego, noszonego przez pokolenia klejnotu.

Forma pierścionka odwołuje się do klasycznej estetyki przełomu XVIII i XIX wieku: kompozycja jest niska, szeroka, zbudowana poziomo – to typowy przykład tzw. cluster ring, w którym kamienie centralne otoczone są regularną bordiurą z drobnych diamentów. Obrączka z żółtego złota ma lekko nieregularną powierzchnię i zgaszony połysk, co dodatkowo potęguje efekt starożytności. Jej profil celowo nie został wygładzony do perfekcji, by przywołać sposób, w jaki wykonywano biżuterię w czasach, gdy każde ziarno złota było obrabiane ręcznie, bez udziału nowoczesnych narzędzi.

Uwagę przyciągają różowe kamienie o ciepłej, pastelowej barwie, które osadzono w zamkniętych kasetowych oprawach z mikrokoroną – detal typowy dla georgiańskich precjozów, pozwalający wyeksponować światło przechodzące przez kamień, mimo jego płaskiego szlifu. Otaczające je diamenty w szlifach tablicowych i rozetowych to celny ukłon w stronę ówczesnej techniki jubilerskiej – w epoce georgiańskiej nie znano jeszcze nowoczesnych szlifów brylantowych. Wybór takiej formy oszlifowania nadaje kompozycji nie tyle blask, co migotliwość przypominającą światło świec, które w XVIII wieku było podstawowym źródłem oświetlenia.

Pierścionek ten nie udaje współczesnej interpretacji – został świadomie wystylizowany tak, jakby przetrwał stulecia. To nie tylko biżuteria inspirowana, ale jubilerska rekonstrukcja estetyki z czasów Jerzego III, wykonana z wiedzą, precyzją i zrozumieniem dawnego rzemiosła.